Gert-Jan Ludden

Nederland kent een ondoorzichtige structuur als het om crisisbeheersing gaat. Er is een kluwen aan organisaties ontstaan, waardoor het in de aanpak van kleinschalige calamiteiten al misgaat. Ook in complexe situaties werkt de crisisorganisatie niet slagvaardig. Dat hebben de vluchtelingencrisis, de toeslagenaffaire, de aardbevingsproblematiek en de coronacrisis duidelijk gemaakt. Evaluaties en onderzoeksrapporten komen niet veel...

Minimaal-beperkt-aanzienlijk-substantieel-kritiek. U weet waarschijnlijk niet wat hiermee wordt bedoeld. Het zijn de dreigingsniveaus terrorisme die in Nederland gelden voor publiek, bedrijven en overheden. U weet waarschijnlijk ook niet welke handelingen van u worden verwacht bij de verschillende niveaus. Daarom is het een niet tot de verbeelding sprekende dreigingsescalatieladder. De inhoud is slechts bekend bij een...

Het is te gek voor woorden. Dag in dag uit zien we peperdure reclamespotjes, oeverloze verkiezingsdebatten, prachtige beloftes waar niets van terecht komt, lijsttrekkers die elkaar een hak proberen te zetten, de jacht op de macht in “het Torentje”, het ronselen van stemmen door middel van flyeracties en het verschijnen van politici in vrijwel alle...

Crisisbeheersing staat bij scholen nog onvoldoende op de bestuurlijke agenda en bij toezichtsorganen is het ook geen gespreksthema. De kennis van de verantwoordelijke functionarissen schiet te kort en er wordt te weinig samengewerkt met hulpdiensten en het openbaar bestuur. Gek genoeg lijken parlementariërs, het ministerie van OCW en de onderwijs koepelorganisaties zich hier niet druk...

Uit de media komt een beeld naar voren van een overheid die niet meer bij machte is de zich in snel tempo aandienende crisissituaties adequaat op te lossen. De samenleving raakt steeds meer op drift en er leeft een breed gevoel van onbehagen onder de bevolking. Actueel nieuws over wantoestanden in de toeslagenaffaire, de trage...

Met stijgende verbazing en verontwaardiging hebben velen het parlementaire onderzoek over de toeslagenaffaire gevolgd. Dit schouwspel communiceerde een onthutsend beeld van een zieke, egocentrische bestuurs- en politieke cultuur, waarin belangen van burgers en samenleving tot een voetnoot zijn gedegradeerd. Helaas staat deze kwestie niet op zich. Tal van eerdere (parlementaire) onderzoeken laten eenzelfde beeld zien,...

Als de coronacrisis, de aardbevingsproblematiek, de toeslagenaffaire en de vluchtelingencrisis ons iets duidelijk maken is het wel dat onze bestuurders geen crisismanagers zijn. Ze polderen te veel, zijn zich veelal niet bewust van de urgentie van de zaak, communiceren vanuit de reputatiegedachte en zijn niet opgeleid om onder stressvolle omstandigheden de juiste besluiten te nemen....

Onderwijsinstellingen missen regie tijdens de coronacrisis en moeten veelal handelen naar bevind van zaken. De ventilatieproblematiek is daarvan een sprekend voorbeeld. Scholen ontvangen richtlijnen van diverse instanties zoals de gemeente, de GGD, het RIVM, het ministerie van OCW en de onderwijskoepelorganisaties. Richtlijnen die veelal tegenstrijdig zijn en dat maakt het er niet gemakkelijker op. Het...

Ervaringen uit het verleden wijzen uit dat je niet langer dan circa zes maanden effectief leiding kunt geven aan een complexe crisissituatie. Daarna raak je oververmoeid, raak je de focus kwijt, kom je in een tunnelvisie en overtuiging van het eigen gelijk en sta je niet meer open voor adviezen van derden. En dat is...

Ongeveer een jaar geleden, op 24 juni 2020, versoepelde het kabinet in versneld tempo de coronamaatregelen, ging collectief op reces en ontmantelde de crisisorganisatie. Dat bleek een cruciale misstap. We hebben gezien wat er daarna gebeurde. Een volgende coronagolf diende zich aan. We werden onaangenaam verrast en waren niet meer goed voorbereid. Tot medio mei...