Wie vertelt het aan ome Jan?


Iedereen kent wel zo’n iemand. In de familie of vriendenkring. Ze weten als de beste hoe problemen aangepakt moeten worden. Geen twijfel. Ze gaan altijd voorop in de strijd. Maar als vraagstukken dan toch wat anders blijken te liggen en de aanpak druppels in regen doet veranderen, dan voelt de allesoplosser zich nooit aangesproken. Het ligt dan altijd aan de ander. Of aan omstandigheden.

Maar nooit het eigen falen. Wie het coronatheater aanschouwt, ontdekt dat zulke ‘ome Jannen’ niet alleen in familie en vriendenkringen de hoofdrol opeisen. Deze ‘ome Jannen’ besturen ook het coronaschip. Ook bij hen geen spoor van twijfel. Zelfs niet nu de lijst van niet-waargemaakte beloften – zoals het vaccin als wondermiddel – langer wordt en de terugkeer naar normaal definitief achter de horizon van het verleden verdwijnt.

‘Anderen zijn altijd schuldig aan het falen’

Wie een kritisch geluid laat horen, die wordt op dezelfde ‘ome Jan’-argumentatie getrakteerd. Het ligt niet aan hen. Het gezelschap put zich uit in excuustruzen. Die, meebewegend op het faalritme, telkens van kleur en klank verschillen. Anderen zijn schuldig aan het falen. De niet-gevaccineerden bijvoorbeeld. Of onvoorziene omstandigheden, waar zij vanzelfsprekend niets aan kunnen doen. Maar nooit komt die ene, toch erg voor de hand liggende vraag aan de orde: zou het aan ome Jan zelf liggen? Zou hij toch niet zo bekwaam en geschoold zijn als hij zelf beweert? Maar wie vertelt het hem? Aangezien ome Jan veel macht heeft en een rijke erfenis heeft na te laten, durft niemand hem tegen te spreken. Terwijl iedereen in de familie ondertussen ziet dat het met de ome-Jan-oplossing van kwaad tot erger gaat.

Wie met enige distantie naar het coronabeleid kijkt, herkent dit beeld. We weten het nog goed. We zijn in oorlog met een verschrikkelijk virus. Aldus onze premier aan het begin van de crisis. Maar de overwinning kon ons niet ontgaan. Maar zie, niets van uitgekomen. Nederlaag op nederlaag. Verrassingsaanval na verrassingsaanval. Met grote verliezen. Vaccins die helemaal geen garantie bieden. Nu zijn er zelfs zorgen over heel veel meer besmettingen dan voor het vaccin-uitrol, inclusief ziekenhuisopnames. Een zorginfarct. Zwarte scenario’s. En dan hebben we het nog niet eens over de verwoestende maatschappelijke neveneffecten. Maar zelfkritiek? Dat niet. Liever de niet-gevaccineerden op Gallische wijze opjagen, dan de hand in de eigen superioriteitsboezem steken en de eigen werkwijze kritisch tegen het licht te houden.

‘De wetenschap is het nieuwe waarheidsorakel’

Een werkwijze die zich baseert op de almacht van de (medische) wetenschap. Wie de debatten in de Tweede Kamer volgt, weet dat daar bij herhaling ‘de wetenschap’ als hoogste autoriteit wordt aangeroepen. Was dat in oude tijden God of de bijbel, nu is het de almacht van de wetenschap. Ook het kabinet maakt er geen geheim van welke God zij dient en vereert. De ‘kaarten’ op basis waarvan zij de koers van het coronaschip naar de veilige haven bepalen, zijn wetenschappelijk ‘bewijs’. De wetenschap als het nieuwe waarheidsorakel. Maar wat nu als het orakel zelf de weg kwijt is? Dat ze het ook niet meer weet. Dat hun modellen niet blijken te kloppen. Prognoses niet uitkomen en haar adviezen, inzichten en maatregelen de kwaal alleen maar verergeren. Zelfs in die mate dat gezonde en vitale delen van het samenleven kapot worden gemaakt? Wat dan te doen als samenleving? Hoe ‘ome Jan’ duidelijk te maken dat hij het probleem is en een sta-in-de-weg voor oplossingen?

In zijn boek Corona onthult systeemcrisis wijst crisisexpert Gert-Jan Ludden erop dat de absolute dominantie van ‘de wetenschap’ in de corona-aanpak juist het grote probleem is. Omdat de wetenschap meent dat de échte werkelijkheid gelijk staat aan haar modellen, data, correlaties en statistische extrapolaties. Hij citeert oud Rabo-topman Wim van Dinten uit zijn boek Met gevoel voor realiteit uit 2004(!): “Je zag in organisaties geleidelijk aan twee lagen ontstaan: één die de organisatie stuurde in termen van modellen en één die zich bezighield met de realiteit”. Van Dinten wees op het grote maatschappelijke gevaar als modellisten het beleid domineren. Natuurlijk is er ook met de kritiek van Van Dinten niets gedaan. Ome Jan weet het altijd beter. Het hele OMT-gezelschap is een modellistenclan. En wie het ‘gore lef’ heeft het wetenschaps-waarheid-woord ter discussie te stellen, die is fascist.

‘Nog immer regeren de modellisten met absolute macht’

Van Dinten pleitte toen al voor de bestrijding van het ‘verschrikkelijke’ modellistenvirus. Er moet een totaal nieuwe aanpak komen. Waar omgaan met de realiteit ZONDER wetenschap even belangrijker of belangrijker worden gewaardeerd dan de wetenschap. Zelfs de wetenschapskrant bij uitstek, het NRC, waarschuwde in artikel in juni 2020 van techredacteur Wouter van Noort, voor de modellen-ome-Jan-aanpak met de kop: Corona is hét signaal dat onze besturingssystemen anders moeten. Maar ook daar is niets mee gedaan. Ome Jan weet het nog steeds beter. Nog immer regeren de modellisten met absolute macht. Met als kwaadaardig gevolg dat de waarschuwende woorden van de Poolse filosoof Karoline Wigura uit oktober 2020, gedaan in de Guardian, meer en meer waarheid wordt: “coronavirus may be new, but the authoritarian instinct is as old as politics itself”. Met dank aan ome Jan en Hugo de Jonge! Wie durft ome Jan aan te spreken om dit duister spel met de democratie, rechtsstaat, grondwet en mensenrechten te stoppen?

Vond je dit artikel interessant? Lees alle artikelen van: Hans Siepel
Deel dit artikel

Er zijn 4 reacties op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*

    ">Marian Timmer
    Pensioen. Hoe de mens logisch in elkaar zit heeft altijd mijn belangstelling gehad.

    Een mooi stuk Hans. De wetenschap is is op de stoel van God gaan zitten. De meest ‘wetenschapper zijn de ziel van de mens, de menselijke kant vergeten. Ook de kerk volgt slaafs wat de leiding waarvan veel mensen narcisten zijn. Graag wil ik het volgende met je delen.

    Uit “De wetenschap kent geen tranen”, Hans Moolenburgh.

    Helaas is er weinig menselijk activiteit te bedenken die de geest zo doet in slapen als de georganiseerde godsdienst. De kerk die geheel de nadruk legt op het aannemen van geloofsregels en niet op het leven náár die regels, heeft opgehouden haar stichter te vertegenwoordigen en is, volgens het principe van Yin Yang , in zijn tegendeel verandert.
    Dan is zo’n kerk geen wekker van geesten maar ‘opium voor het volk’. De kerk die geen geesten meer wekt is, om het zo maart eens te zeggen een kapotte wekker geworden. En nu is het zo dat er boven de mensheid leiders zijn gesteld – noem ze engelen zo u wilt – die daar iets aan doen. De kapotte wekker wordt door een hardere en pijnlijkere vervangen en de ingeslapen kerk verandert in een lijdende kerk, zoals in de communistische landen gebeurd en zeker bij ons zal gebeuren als we zo door gaan. Maar dan wordt de kerk ook weer wakker, herneemt zijn oorspronkelijke bedoeling als wekker van geesten en wordt weer een zegen voor het volk.

    Ook ken ik de 5 biologische wetten van Dokter Hamer. Dit is onderdrukte geneeskunde. Ook deze weg laar zien dat er heel veel niet klopt in deze tijd.

    De ome Jannen zullen innerlijk werk moeten doen om te kunnen leven zoals ze bedoeld zijn.

    Ik zou er graag aan mee werken om de kerk wakker te schudden.

    12 feb 2022
    ">M. Windhorst

    Ome Hans weet alles. En suggereert en insinueert veel. Ome Hans voert de trollen.

    25 nov 2021
    ">Arend Geul
    Lector emeritus

    De beste stuurlui staan aan wal, zeker ook bij het schip van staat. Hoe dan, heer S? Heeft u een voorbeeld of alternatief dat ‘ome Jan’-proof is?

    24 nov 2021
    ">Gert-Jan Ludden
    Adviseur crisisbeheersing

    Subliem geschreven

    24 nov 2021