Sinds 1977 heeft de Tweede Kamer als controle-instrument de parlementaire enquête ingezet om onderzoek te doen naar ernstige gebeurtenissen die veel impact hebben op (delen van) de samenleving. De laatste enquêtes waren die van de gaswinning Groningen (2019-2023) en de toeslagenaffaire (2021-2024). Momenteel loopt de enquête naar de aanpak van de coronacrisis (2021-2026). Opvallend is dat vrijwel alle onderzoeksrapporten dezelfde conclusies trekken. Het parlement is onjuist, onvolledig, ontijdig en onzorgvuldig geïnformeerd. Er is sprake van een tunnelvisie en de belangen van de gedupeerden zijn niet serieus genomen door de overheid.
Beeld PxHere
Burgers en samenleving betalen elke keer weer een hoge prijs. De onderzoeksrapporten worden met veel publicitaire aandacht gepresenteerd, de Tweede Kamerleden zijn geschokt en vervolgens zien we weinig tot geen verbeteringen in de praktijk. De parlementaire enquête in zijn huidige opzet is nutteloos en achterhaald. Een fundamenteel andere opzet is dringend gewenst.
Knelpunten
In de huidige aanpak zien we een aantal knelpunten. De voorbereiding en uitvoering van de enquête duurt veel te lang. Dat betekent dat verantwoordelijke functionarissen die onder ede worden gehoord vaak al een andere functie vervullen en geen ‘actieve herinneringen’ meer hebben aan het verleden. De Tweede Kamerleden die zitting hebben in de commissie doen dit naast hun reguliere taak en doorgaans hebben zij te weinig inhoudelijke kennis van het dossier. Dit alles draagt niet bij aan scherpe conclusies en aanbevelingen. Het is bizar dat het onderzoek naar de coronapandemie meer dan vier jaar in beslag gaat nemen. Daar komt nog bij dat de Tweede Kamer zelf een belangrijke rol vervulde in die crisisaanpak en dus onderzoek doet naar het eigen functioneren. Zeer onwenselijk. Een andere constatering is dat de parlementaire enquêtecommissie geen toezichthoudende rol heeft bij de implementatie van de verbetermaatregelen. Met andere woorden, de Kamer ziet machteloos toe dat het onderzoek in de praktijk weinig tot geen resultaat oplevert. De toeslagenaffaire is daarvan het sprekende voorbeeld.
De tijd is rijp om het controle-instrument van de parlementaire enquête uit handen van de Tweede Kamer te nemen
De tijd is rijp om het controle-instrument van de parlementaire enquête te vernieuwen en uit handen van de Tweede Kamer te nemen. Dat kan als volgt. Benoem een commissie van externe deskundigen (passend bij het onderzoek) die onder regie van de Tweede Kamer geheel onafhankelijk het onderzoek gaat uitvoeren. Geef daarbij de richtlijn mee dat het onderzoek binnen een jaar moet worden afgerond. Maak de verhoren voor het publiek breed toegankelijk en streef een maximale transparantie en openheid na. Omdat de commissie uit materiedeskundigen met praktijkervaring bestaat, is de inhoudelijke diepgang van het onderzoek gewaarborgd.
Geef de commissie ook een toezichthoudende taak. Dat kan door na de presentatie van het eindrapport de commissie nog één jaar aan te houden om toe te zien op het implementatieproces van de verbetermaatregelen en over de voortgang de Tweede Kamer te informeren. Twee jaar na start van de werkzaamheden kan de onderzoekscommissie worden ontmanteld. Snel, efficiënt, doeltreffend en maatschappelijk relevant.
Recht doen
Met deze verfrissende aanpak wordt primair recht gedaan aan de gedupeerden en de samenleving als geheel. Zij krijgen veel sneller duidelijkheid over het ‘ongekende onrecht’ dat is aangedaan en over de hersteloperatie. Daarnaast wordt de kwaliteit van het onderzoek aanzienlijk verbeterd, kunnen de Tweede Kamerleden zich weer richten op hun primaire taak, is de objectiviteit van het onderzoek geborgd en is er een strakker toezicht op het naleven van de onderzoeksbevindingen. Het 50 jaar oude controle-instrument loopt dan weer in de pas met de moderne maatschappelijke ontwikkelingen en zal daarmee van grotere betekenis kunnen zijn.
gepensioneerd zegt
Het zijn de slagers die het eigen vlees keuren.
LEUGENS:
Leest u het artikel van de heer L.J.J. Dorrestijn: http://www.sdnl.nl/liegen.htm
Het onderzoek van wijlen prof. dr. ir. A. van Putten http://www.sdnl.nl/verwoestende-leugen-9-sep.pdf over de “onafhankelijke” Nederlandse rechtspraak.
De Brandbrief van de heer A. Flipse: http://www.sdnl.nl/brandbrief.htm uit 2001 over het politieke systeem en het is beangstigend hoe al deze veronderstellen nu zijn uitgekomen. Incompetentie al vanaf 2001.
En mijn brief aan mevrouw Vos GL over de bouwfraude enquête: http://www.sdnl.nl/quekel-36.htm en kijkt u naar KRO Reporter waar wordt toegeven dat ook bij parlementaire enquêtes de leugen regeert
BEWIJS:
Klik op: KRO REPORTER toen ook bij de NPO nog echte onderzoeksjournalisten waren http://www.sdnl.nl/video/enquete.wmv en de NPO en NOS nog onafhankelijk waren, even wachten op het downloaden en dan weet u dat het de gestuurde slagers uit de politiek zijn, die het eigen vlees keuren. Maar nooit afkeuren.
“Conclusie
Helaas past bij het voorgaande slechts één conclusie: iedere Nederlander mag zich schamen voor alle onweerlegbare bewijzen dat onze zogenaamde rechtsstaat is gekaapt door gewetenloze schurken. Met slechts een belang: HET EIGEN BELANG: “Leest u http://www.sdnl.nl/iedereen.htm#verwijzing-2 voor uitleg.
“De ambtelijke, politieke, bestuurlijke verantwoordelijken, praten, praten, praten, vergaderen, schrijven rapporten en er gebeurt niets, helemaal niets, ze lossen niets op! Ze zijn voornamelijk met zichzelf bezig, met hun eigen belang, (lees inkomen, nevenfuncties en het dik betaalde baantje uit de baantjescarrousel na de politiek carrière), met het partij belang en coalitie belang, hetgeen ze hoog, zeer hoog laten prevaleren boven de belangen van de gewone Nederlandse huis, tuin en keuken burgers”.
Tering naar de nering zetten en halveer het aantal ambtenaren:
Een verdienmodel van alle politici/ambtenaren en instituties die baat hebben bij het maken van onzinnige wet en regelgeving, het verspreiden van angst, hun inkomen is daar voornamelijk van afhankelijk.
En een minister-president die dit over zijn kant laat gaan, moet nooit, nooit meer over waarden en normen praten. Het valt te hopen dat er onder de velen die wegens eigenbelang meineed hebben gepleegd, een paar nog wel een geweten hebben en hun geheimhoudingsverklaring zullen beschouwen als een onwettige vorm van machtsmisbruik.
Alleen dan is er nog hoop voor de slachtoffers van de tweede Bijlmerramp en voor ons land”.
En ook zijn opvolger M. Rutte is geen haar beter, nee nog veel desastreuzer. Hij heeft Nederland naar de afgrond gebracht waar al vele Nederlandse burgers in liggen te creperen.