Een vraag aan de lezer. Wat hebben de volgende beleidsuitspraken gemeen?
- De luchtvaart zorgt voor connectiviteit en voor wereldvrede
- Nederland voedt de wereld
- Bereikbaarheid is onderlegger voor de economie.
Het zijn onderliggende waarden van een systeem dat in verandering is. Deze waarden hadden jarenlang hun nut, zorgden voor trots voor alle mensen die eraan werkten en begeleidden hen naar specifieke oplossingen. Dat vervangen we niet zomaar voor iets anders.
Even een zijstap. Wat maakt je oude teddybeer zo bijzonder? Hij heeft je talloze keren getroost als kind toen je verdrietig was. Je hebt er uren mee gespeeld en hebt hem jarenlang in bed stevig vastgehouden. Misschien staat hij nog op de kast, na al die jaren, omdat je hem niet weg kunt doen. Dat is ook logisch, we hebben er een deel van onszelf op geprojecteerd. De beer is een deel van ons geworden. Ons verleden zit erin besloten. Ons verleden zit in onze teddybeer.
‘Ons verleden zit in onze teddybeer’
Als volwassenen hebben we nieuwe knuffels gevonden. Wat troost je nu, als je het moeilijk hebt? Vrienden? Muziek? Eten? Je auto? Sport? Alcohol? En daarvan afscheid nemen voelt als verlies.
Bij de grote maatschappelijke transities gaat het over opbouw en afbouw. Is de opbouwlijn misschien wel een teddybeer in wording? En hangt de afbouwlijn af van onze bereidheid onze oude teddybeer weg te leggen? Onze teddyberen laten de tijdelijkheid zien. Wat we nu waarderen moeten onze kinderen misschien afbouwen vanwege negatieve consequenties die we niet voorzien hadden. Ons te veel hechten aan iets wat voorbij gaat, zorgt ervoor dat zij moeilijker iets aan deze consequenties kunnen doen.
Geef een reactie