Vroeger had je de drie R-en. De oudere vrouwen (boven de veertig, zeg maar ) predikten Rust, Reinheid en Regelmaat. Het leven was niet makkelijk maar wel overzichtelijk. Maandag wasdag, woensdag gehaktdag en zondag rustdag. Timemanagement avant la lettre. Als je iets niet wist, dan discussieerde je daar uren over en degene met de meeste overtuigingskracht had gelijk. Scrabble speelde je na het eten en voor het slapen met je vijf broers en zes zussen op een vergeeld en met plakband geplakt scrabblebord aan de eetkamertafel. Chinees was een bak bami met plakje ham en een eitje van de afhaalchinees op de hoek.
‘HNW, sommige mensen denken dat deze letters staan voor thuis werken’
Tegenwoordig zijn er de drie W’s. Nu wordt iedereen gedirigeerd door het World Wide Web. We hebben alles, de sky (and beyond) is the limit. Het Nieuwe Werken (HNW) geeft ons de mogelijkheid om vierentwintig uur per dag, zeven dagen per week in te loggen op het werk of te relaxen. In random order. Als je iets niet weet, dan Google je en binnen de kortste tijd ben je meer wijzer dan je je had kunnen voorstellen en/of dan je lief is. Wordfeud speel je met wie, waar en wanneer dan ook. Of Wordfeud is inmiddels ook al old school? De Chinees heeft een naam, Alibaba, bij wie je alles kunt kopen wat je maar kunt wensen en als je wilt, loop je hand in hand over straat in Taiwan met het Googlemapspoppetje.
HNW, sommige mensen denken dat deze letters staan voor thuis werken, althans, thuis zijn en lekker een wasje draaien, in het zonnetje zitten en af en toe je telefoon opnemen. Of niet, als je net even lekker zit te kletsen met de buurvrouw of op het schoolplein staat om je kind op te halen….
HNW, Het Nieuwe Werken, hoe lang blijft het nieuwe werken nog nieuw? Is het nieuwe werken al het huidige werken of stevent het af op een mislukking? Zijn er al genoeg firstfollowers die wel snappen wat er bedoeld wordt? Die het nieuwe werken zo omarmt hebben dat het op gewoon werken begint te lijken? Of maakt Het Nieuwe Werken het werken voor hen zo leuk dat het haast niet op werken lijkt?
Wij hebben een flexkantoor, zo flex dat ik precies weet wie, waar zit. Als ik buiten op de parkeerplaats sta, zie ik ’s ochtends altijd dezelfde koppies, achter hetzelfde bureau zitten. We hadden een Deelstoel. Helaas is dit initiatief volgens mij een stille dood gestorven. Ook bij ons was er zo’n stoel beschikbaar. Al een tijdje was de info hierover niet up-to-date omdat na een verbouwing de betreffende stoel in bak 9 op het afvaldepot beland was. Sowieso vraag ik me af of een plek in de centrale hal de insteek was van het Deelstoelidee.
‘We verzinnen iets supergaafs maar pakken niet door’
Ik denk dat dat ook meteen het probleem is van al die mooie HNW-initiatieven. We verzinnen iets supergaafs, introduceren het en pakken dan niet door, de geldkraan gaat dicht of we houden de info op de site niet actueel. Maar oh, wat was Deelstoel een gaaf initiatief. En makkelijk uitvoerbaar en omarmbaar. Toen ik op vakantie in Bakkum was heb ik eens een dagje in het Gemeentehuis van Zaandam gewerkt. Ideaal. Ik had wat afspraken met mensen die nu niet helemaal naar Heerhugowaard hoefden te reizen, ik kon meteen het Zaandamse flexkantoor bekijken en beleven, afspreken met een collega van Zaandam en mijn dochters shopten ondertussen de naastgelegen Primark leeg. Maar ook als ik eens een afspraak heb bij een andere (semi-)overheidsorganisatie blijf ik naderhand hangen om te (net)werken.
Deelstoel sluit succesvolle jaren af!
We hadden het vooraf niet durven dromen! Het enthousiasme waarmee Deelstoel omarmd is en de successen die Deelstoel de afgelopen jaren heeft geboekt. 161 locaties, 10.000 boekingen, veel ontmoetingen, winnaar van de Telewerk prijs en de Harvard M-Prize en ga zo maar door! Daar zijn we best een beetje trots op!
Waarom Deelstoel geen doorslaand succes is geworden, daar snap ik echt niks van. De organisatie zelf was eind 2016 nog supertevreden (zie inzet), maar ik kan me niet voorstellen dat er we met z’n allen niet iets vanzelfsprekends van hadden kunnen maken.
Eigenlijk zouden we Deelstoel moeten 2.0-en. Meteen een Deelvergaderzaaloptie eraan hangen. Ideaal als je eens een plek zoekt voor een training, out of the box sessie of een ‘heidag’. Dat noem ik nog eens HNW.
Maar ja wie pakt dat op? Wie gaat dat betalen?
Betalen? Eigenlijk betalen we nu zonder morren direct of indirect geld om buiten de deur te werken en vergaderen en aan onnodige kilometers en nutteloos bestede uren. Dus ja wie pakt dat op? Wie gaat mee besparen?
