Tussentijdse evaluatie corona-aanpak: evalueren om te leren

Special State of Science

Roel Bekker, emeritus hoogleraar Arbeidsverhoudingen in de publieke sector aan de Universiteit Leiden, en voorheen onder meer secretaris-generaal van het ministerie van VWS en van Vernieuwing Rijksdienst, evalueert de corona-aanpak in een extra lange aflevering van Special State of Science.

De Vereniging voor Bestuurskunde (VB) brengt een serie video’s uit, genaamd Special State of Science. In deze video’s gaan hoogleraren bestuurskunde in op de lessen die we kunnen trekken uit de Covid-19-crisis.

Dat doet hij op grond van zijn recente boek, “Dat had niet zo gemoeten” (Boom uitgevers), over fouten en mislukkingen in de publieke sector. In dat boek analyseert Bekker vele ‘mislukkingen’, variërend van de Oostvaardersplassen via de HSL Zuid tot de reorganisaties bij de Belastingdienst en de politie, gaat hij op zoek naar oorzaken, verkent hij excuses en legt hij ‘blundergebieden’ bloot. Hij laat zien dat fouten zowel worden veroorzaakt door factoren die inherent zijn aan de overheid, zoals de werking van het politieke systeem, alsook door factoren die schuilgaan achter grote organisaties, zoals bureaucratie, ‘disconnects’ en stommiteiten. Tegen deze achtergrond presenteert Bekker een eerste tussenevaluatie van de corona-aanpak. Hij laat ten eerste zien dat de start ongelukkig was: te weinig prioriteit, te weinig bescherming, ‘disconnected’ deskundigen, een onmachtige WHO, te late ‘disease control’. Hij laat vervolgens zien dat de aanpak daarna heel goed was: een flexibel OMT, goede RIVM-info, prima politiek-ambtelijke r0lverdeling, terughoudende Tweede Kamer, actieve rollen van derden, hulpprogramma’s, normalisering. Daarna laat hij zien wat minder goed ging: reguliere zorg die tot stilstand kwam, de ernstige situatie in de verpleeghuizen, een te uniforme aanpak, de groepsimmuniteit, de inkoop van hulpmiddelen, de app, de handhaving (i.h.b. de boa’s), de communicatie rond mondkapjes, de scholensluiting, en de rol van de minister van Financiën in Europa. Tot slot identificeert hij potentiële blundergebieden: het circus van testen en contactgesprekken, de snelle productie van wetten, het demonstratierecht, de overkill aan (open einde) regelingen, te verfijnde herstelprogramma’s, te ingewikkelde steunregelingen. Van wat er minder goed ging en gaat kunnen we leren – hoe lastig dat voor een overheid is.

*Zie OMOOC.nl voor colleges en webinars in tijden van de coronacrisis en de website van de Vereniging voor Bestuurskunde voor meer informatie over de Special State of Science reeks.

Vond je dit artikel interessant? Lees alle artikelen van: platform O
Deel dit artikel

Er zijn nog geen reacties op dit artikel

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*